De keuze van het type pauze dat we gebruiken in HIIT is een fundamentele factor voor de resultaten. Zie dit als je actieve of passieve pauzes moet gebruiken bij HIIT.


HIIT (high intensitiviti interval training) is niet alleen een manier van oefenen, maar een methode die kan worden beheerd volgens de behoeften van elke persoon. Op deze manier zijn de pauzes tussen series met hoge intensiteit overheersende factoren voor HIIT om effectief te zijn. Als deze breuken goed worden gebruikt, zullen we krachtige resultaten hebben. Maar hiervoor moeten we de effecten begrijpen die de actieve of passieve pauzes kunnen hebben in de context van de oefening.

 Er is geen formule, of een van de twee die efficiënter is. Alles zal afhangen van hoe HIIT wordt toegepast en wat het primaire doel is. Daarnaast is er de kwestie van gemak bij het doen van de oefening. Als je bijvoorbeeld HIIT op de loopband doet, is het niet erg comfortabel en haalbaar om de snelheden te wijzigen. Daarnaast hebben we het probleem van beveiliging. Hiermee moet de keuze van het HIIT-breuktype goed doordacht zijn.

Wat voor soort pauze om HIIT te kiezen? Actief of passief?

Voordat we dit bespreken, moeten we een paar dingen definiëren. HIIT wordt beschouwd als een oefening met hoge intensiteit, die van 20 seconden tot 5 minuten duurt, met rustintervallen tussen sets. Op deze manier kunnen we langere reeksen van maximaal 5 minuten of kortere series van slechts 30 seconden maken. Dit is een van de eerste factoren waarmee rekening moet worden gehouden bij het kiezen van een type pauze.

Voor de duidelijkheid, de actieve pauze is er een waarin je kunt vertragen of opladen, maar stop niet helemaal. De passieve pauze vindt plaats wanneer u daadwerkelijk stopt en niet beweegt tijdens de afdaaltijd. Op deze manier heeft elk van hen verschillende fysiologische implicaties.

De keuze voor deze pauze moet verschillende situaties respecteren. Hier zijn enkele van hen:

1. Intensiteit:
Omdat de actieve pauze ervoor zorgt dat de hartslag wordt verlaagd, maar in een kleinere amplitude dan in de passieve pauze, hebben we een hogere intensiteit. Door dit te doen, wanneer we kiezen voor een actieve pauze, moeten we weten dat het potentieel om de intensiteit langer hoog te houden, kan worden belemmerd. In gevallen waar de HIIT-serie langer is, met meer dan 3 minuten, kiezen we bijna altijd voor passieve pauzes.

Bovendien moeten we het totale volume van de training tellen met het soort pauze. Zelfs als u de belasting of snelheid tijdens de actieve pauze verlaagt, moet u er rekening mee houden dat we de stimulus tijdens de rustperiode voortzetten. Een HIIT met actieve pauzes heeft dus de neiging intenser te zijn en bijgevolg korter. In het geval van mensen die zich in de meest elementaire fasen van de periodisering bevinden, is het niet erg interessant dat we deze strategie gebruiken, door de kwestie van de intensiteit van de volumesterkte onderling.

2. Aanpassing:
De manier waarop de persoon oefent en de omgeving beïnvloeden ook het type pauze dat in HIIT moet worden gebruikt. Als u bijvoorbeeld een protocol zoals Tabata gaat gebruiken, dat een reeks van 20 seconden heeft, moet u weten dat het in gegevensgevallen niet interessant is om actieve pauzes te gebruiken.

Stel je voor dat je op de loopband staat en elke 20 seconden langzamer loopt, voor een actieve rustperiode van 10 seconden. Naast het feit dat ze niet haalbaar zijn, belemmeren de seconden die verloren gaan bij het verminderen en verhogen van de snelheid de algehele intensiteit van de training. Of, als u kiest voor een HIIT-protocol met meer runtime, worden dezelfde seconden die verloren gaan bij snelheidsafstemming niet zo relevant. In het geval dat je HIIT doet op een fiets of in de buitenlucht, interfereert de invloed van snelheidsveranderingen niet zo veel.

3. Niveau van fysieke conditionering:
Het is belangrijk om er altijd op te wijzen dat de kwestie van de intensiteit erg specifiek is voor elke persoon. Wat voor mij intens is, is misschien niet voor jou en andersom. Daarom moet de vraag van de rustpauzes ook worden beoordeeld aan de hand van het fitnessniveau van elke persoon. Vergeet niet dat actieve pauzes de neiging hebben om de intensiteit te verhogen en passieve pauzes niet. Daarom zullen we, afhankelijk van hoe HIIT wordt gebruikt en hoe het de fysieke conditionering van de behandelaar is, verschillende geschikte opties hebben.

4. Trainingsvolume:
Wie resultaten zoekt in minder trainingstijd, moet rekening houden met de invloed die rustpauzes veroorzaken. Hoe korter een training, of het nu HIIT is of niet, hoe intenser het moet zijn. Daarom moet u, als u uw trainingstijd moet verkorten, de rustpauzes aanpassen om de intensiteit te verhogen.

5. Type training:
Zoals ik al zei, is HIIT geen gereed trainingsmodel, maar een methodologie. Als u een specifieke training voor een bepaald doel uitvoert, kunt u de HIIT ervoor aanpassen. Als je langere intensieve runs doet, is het misschien beter om te kiezen voor passieve pauzes, zodat je je training tot het einde kunt ondersteunen. Hetzelfde geldt voor kortere pauzes, waarbij het niet altijd mogelijk is om helemaal te stoppen.

Merk op dat de vraag van pauzes op HIIT het is vrij complex en ik kan je niet vertellen welke beter is. Alles zal afhangen van de context en de betrokken variabelen. Over het algemeen kan een goede fysieke opvoeder u helpen te achterhalen welk type pauze het meest geschikt is.

Daarnaast kunnen we variaties, inclusief pauzes, gebruiken, zodat we het volume en de intensiteit van een training kunnen wijzigen en een groter aanpassingsproces kunnen veroorzaken.

Bovendien moet je je op je gemak voelen met de manier waarop HIIT het doet, tenslotte is intensiteit niet hetzelfde als een bijna-doodervaring tijdens oefening! Goede trainingen!