Gisteren had ik een droom ... Het leek zo echt, het voelde alsof ik echt bij je was hier met mij. Ik rook haar, ik voelde haar adem in mijn schoot en ik hoorde haar babystem die me er nog meer van verzekerde dat je er echt was. Ik weet het niet, ik denk dat de liefde die ik in me heb om je te geven me deze dingen laat voelen. Ik werd wakker van het verlangen naar iemand die ik nooit kende, Ik wil me niet eens voorstellen hoe het echt zal zijn..

Zoon, ik wil je zo graag ... Je bent niet alleen maar een droom, het is de droom van een leven dat komt om mijn te voltooien.

Ik heb me altijd afgevraagd hoe je zou zijn. Is het een jongen of een meisje? Zal het op je vader lijken? Zal het op mij lijken? Is het een mengeling van ons tweeën? Hoe ziet jouw humeur er uit? Word je kalm, opgewonden, onhandig, intellectueel, zoals games? Ben je geïnteresseerd in dezelfde dingen als ik? Zullen je handen op de mijne lijken? Wat is de kleur van je ogen? Mijn verbeelding gaat ver door je te visualiseren en plannen te maken voor wanneer je eindelijk in mijn armen zit.

Ik vraag me af hoe het is om je in me te voelen als je eindelijk je bestaan ​​ontdekt met een test. Ze zeggen dat we niet geloven wanneer het moment eindelijk aanbreekt, zal mama geloven of zal het een tijdje duren voordat de chip valt? Ik vraag me ook af hoe de reactie van je vader zal zijn. Overigens, over Papa, hij wacht ook met liefde op jou., we hebben je naam al gekozen en we weten dat je de perfecte mix tussen ons zult zijn, de fusie van onze liefde die uiteindelijk materialiseert met liefde en vreugde.

Ik stel me voor dat je alles voorbereidt op haar aankomst, haar uitzet maakt, haar kleine kamertje decoreert en de tassen klaarmaakt voor het moederschap. Ik zie het geluk van zoveel vrouwen in de echografie en sta in mijn schoenen. Ik denk eraan hoe het zal zijn als ik eindelijk weet of ik een jongen of een meisje zal hebben. Ik stel me het geluk van iedereen in je baby shower voor, in alles wat je zult krijgen en de vreugde van de grootmoeders bij je aankomst.

Angst is mijn achternaam! Ik tel de dagen en de uren om je te zien komen in ons leven. Zoveel ik weet dat dit moment eindelijk zal komen, ik kan niet wachten om het gevoel te voelen dat er iemand in me groeit, en dat uiteindelijk op een dag me mama zal noemen. Zoon, ik hou zoveel van je ... Weet je dat ik met zo'n angst op je wacht? Ik bid elke dag dat ik God vraag om ons eindelijk te gedenken, en dat je in mijn leven kunt komen en we elkaar blij kunnen maken. Ik ben er zeker van dat alles op het juiste moment zal gebeuren, maar ik hoop dat de resterende tijd voor deze dag zo kort mogelijk is en dat deze snel voorbijgaat zonder dat we voelen dat die weggaat. Kom, zoon! Ik wacht met grote liefde op je en ik vraag God om je in gezondheid te sturen om de grootste liefde in de wereld te leven> de liefde van moeder en kind. Moge deze prachtige droom zo snel mogelijk uitkomen!

Zie ook: Heer, geef me kinderen!

Foto's: prawni, Ben_Kerckx