Het principe van continuïteit binnen krachttraining is volledig gekoppeld aan dat van aanpassing. Dit principe beter begrijpen om toe te passen in de training.


Voordat we het hebben over het principe van continuïteit, is het buitengewoon noodzakelijk om daarvoor te spreken over de 'zomerprojecten' die in deze tijd van het jaar niet langer deel uitmaken van het dagelijks leven van bepaalde mensen. Zoals ik in het artikel over het saaie zomerproject heb besproken, is bewegen in sommige periodes van het jaar niet eens gezond en kan het geen echt positief resultaat opleveren. Iedereen die een beetje lichamelijke training en fysiologie volgt, weet dat het niet mogelijk is om op een gezonde manier binnen twee maanden bevredigende resultaten te behalen, zoals de meeste "zomerprojecten" beloven.

GettyImages

Welnu, deze kleine introductie diende om het onderwerp van het principe van continuïteit aan te gaan. Dit principe hangt nauw samen met het aanpassingsbeginsel, dat in dit artikel wordt besproken (Principles of Strength Training - Adaptation). In feite werken deze principes met elkaar samen en het volgende is fundamenteel voor hun daadwerkelijke ontwikkeling. Het lichaam zal zich alleen aanpassen aan een oefening en daarmee ontwikkelen als de training continu is. Dit klinkt als een cliché voor beoefenaars, maar het is belangrijk om erop te wijzen waarom er steeds meer 'wonder'-programma's verschijnen. En als ze opkomen is dat omdat ze adepten hebben.

Tubino (1994) zegt dat:


"Het kan gezegd worden dat dit principe altijd een systematisering van werk zal omvatten in de voortdurende training, die geen onderbreking in de continuïteit zal toestaan, dat wil zeggen dat het een compacte interventie presenteert van alle actieve variabelen onder hen. Met andere woorden, gezien een langere tijd kan het principe van continuïteit worden gedefinieerd, is dat richtsnoer dat in deze periode geen onderbrekingen toestaat. ".

We kunnen dan bevestigen dat de fysieke training, onafhankelijk van het doel, de som is van wat er in de loop van de tijd is gedaan. Iemand die een half jaar doorbrengt, heeft minder aanpassings- en slechtere resultaten. Zoals ik in dit artikel uitlegde (hoe je je bodybuilding-workout periodiseert), wordt een goed geplande workout gedaan in een cyclus van ongeveer een jaar, de macrocycle genoemd. Degenen die de training niet voortzetten, verminderen hun macrokringloop en bijgevolg de meso- en microkolven. Het meest voor de hand liggende gevolg is een resultaat ver onder het verwachte.

Dit is slechts een van de problemen bij het niet geven van continuïteit aan training. Als je seizoenen traint, zullen de adaptieve trainingsprincipes niet chronisch zijn. Stel je iemand voor die bodybuilding doet en van tijd tot tijd stopt met trainen of geen trainingsroutine heeft van minstens 3 sessies per week. Deze persoon krijgt niet de voordelen van overcompensatie en zal bijgevolg hun workout stagneren, geen enkel aspect ontwikkelen en hun lichaam belasten met stressoren die verwondingen kunnen veroorzaken.

Dus je moet de hele tijd trainen, zonder vakantie? Nogmaals gesproken over periodisering, natuurlijk niet. Bij een goede planning van de training, perioden van vakantie of van actieve rust, waarbij recreatieve activiteiten worden gebruikt en als de praktijk van de bodybuilding buiten beschouwing wordt gelaten, moet deze aanwezig zijn. Het is de zogenaamde detraining-periode, noodzakelijk voor de persoon om zijn lichaam te herstellen voor de volgende cyclus. Maar deze periode moet worden gepland en kan niet te lang zijn om de rest van de macrocycle niet te beschadigen. Bovendien suggereert enig onderzoek dat hoe groter de ontwikkeling van de persoon is, hoe langer het duurt om zijn fysieke conditie te verliezen.

Dus training (als we hier deze term kunnen gebruiken), seizoensgebonden, behalve dat we je nergens mee helpen, kan verwondingen veroorzaken, omdat je lichaam niet door het proces van aanpassing gaat en als het doorgaat, verliest het alles wat overwonnen is met korte training.