Een gangbare praktijk in sportscholen, dij- en quadriceps-dijtraining scheiden is niet altijd een goed alternatief. Zie meer in dit artikel!


Dat de verdeling van de training een belangrijk punt is, ik geloof dat de overgrote meerderheid van Master Trainers de lezers weten. Het effectief verdelen van sessies, het berekenen van belastingen en intensiteit is een fundamentele factor voor diegenen die betere resultaten willen behalen. In deze zin doen zich veel vragen voor over de segmentatie en scheiding van de training van bodybuilding in de verdeling van de wekelijkse training.  

Met de training van dijen zou niet anders zijn, we hebben immers twee grote spiergroepen van ons lichaam, die constant gescheiden zijn in de wekelijkse trainingsdivisie..

Allereerst wil ik dat duidelijk maken Mijn bedoeling hier is niet om te zeggen dat dit goed of fout is., omdat dit van een aantal factoren afhangt. Wat ik wil laten zien is dat in de overgrote meerderheid van de gevallen deze verdeling niet nodig is. Maar daarvoor moeten we enkele belangrijke concepten begrijpen!

Gefragmenteerde dijtraining in twee, het is het waard?

Om het proces van hypertrofie of zelfs afslanken te laten plaatsvinden, moet weerstandstraining enkele reacties en metabole situaties veroorzaken. Ten eerste, met de beweging tegen een weerstand, is de tendens dat de spieren die de primaire motor van de beweging zijn, een grote bloedverwante bijdrage ontvangen. Dit komt door de spieren, zal veel meer voedingsstoffen nodig hebben, en ze zullen meer efficiëntie nodig hebben bij het verwijderen van metabolieten die afkomstig zijn van de weerstandbewegingen.  

Hierdoor circuleren er grote hoeveelheden bloed in de regio van de uitgeoefende spieren en vasodilatatie vindt plaats op de plaats, zodat het de in- en uitgang van de voedingsstoffen en metabolieten wordt vergemakkelijkt.

Op deze manier, tijdens je dijtraining, een groot deel van uw bloedtoevoer gaat bijvoorbeeld naar de spieren in deze regio, zodat de bewegingen kunnen plaatsvinden.

Daarom, door je training op een specifieke dag te scheiden voor quadriceps en een andere specifiek voor hamstrings, verlies je de bloedtoevoer van een training en moet je deze in twee verschillende tijden laten plaatsvinden. Maar is dat niet goed? Het hangt van de context af. Zoals ik zei, heeft deze indeling vanuit fysiologisch oogpunt niets verkeerd, maar ik geloof dat deze indeling niet functioneel is en uiteindelijk de training in de algemene context belemmert..

Stel je het volgende voor, in het tweede train je quadriceps, maakt gebruik van multi-gewrichtsoefeningen (die het meest geschikt zijn voor dit type training) en krijgt een geweldige bloedtoevoer tijdens de training, evenals na de training, om regeneratie van spiervezels te laten plaatsvinden. Op vrijdag, slechts 4 dagen later, je traint de hamstrings, veroorzakende gelijkaardige gevolgen in een spier zeer dicht bij die getraind op Maandag. Zal het positieve effecten hebben? Misschien wel, maar de kansen dat de spier die eerst werd getraind tijdens de tweede training, geweldig zijn. Dit komt omdat de hamstrings de bewegingen van de quadriceps stabiliseren en vice versa.

Dus niet dat het verkeerd is, maar het is waarschijnlijk niet erg effectief om je workout op deze manier te verdelen. Maar als ik nog niet overtuigd ben, heb ik meer argumenten!

Verdeling van de dijtraining, vanuit het perspectief van de kinesiologie

Wanneer uw beentraining is ingesteld, het moet worden gezien in een bredere context en een vrij hoge intensiteit, omdat de dijspieren vrij sterk en veerkrachtig zijn, is het geen enkele stimulus die functionele en structurele aanpassingen bevordert. Daarom is het noodzakelijk om breder te bewegen, met een goede amplitude en uitvoering, zodat je goede resultaten behaalt. In deze zin zijn bewegingen zoals squats, vooruitgang en legpress van fundamenteel belang in de meeste oefeningen.

Lees ook:
+ 10 oefeningen om de benen en dijen te verdikken (met video)
+ Elektromyografische analyse van kraken

Deze drie bewegingen die ik citeerde, wanneer gedaan in goede amplitude, heeft deelname van zowel de quadriceps en hamstrings. Dus zeggen dat het delen van dijtraining in twee delen en het gebruiken van deze oefeningen een onsamenhangendheid kan zijn. Misschien zeggen velen mij dat dit gebeurt met andere spieren zoals borstvinnen en triceps of dorsale en biceps. Vergeet niet dat u zei dat er vanuit het oogpunt van de fysiologie niets verkeerd is, maar vanuit de kinesiologie en de organisatie van de training.

Ik denk dat het meer haalbaar is om een ​​intensieve dijen workout aan te doen met brede, goed uitgevoerde slagen die beide spieren omvatten. Op deze manier heb je meer tijd om te herstellen en heb je nog een dag om andere groepen met meer kwaliteit te trainen. Goede trainingen!